Terugblikken in je dagboek

Eindreflectie

Terugblikken op het afgelopen jaar doen we allemaal op onze eigen manier. Als we tv kijken zien we hoogte- en dieptepunten langskomen in een serie beelden of korte film, we luisteren naar onze favoriete muziek in onze persoonlijke playlist op Spotify en bekijken nog een keer alle kaften van de boeken die we het afgelopen jaar hebben beluisterd op Storytel. We halen met elkaar herinneringen op als we kerstkaarten schrijven en ontvangen. Kortom december is echt een maand waarop me worden uitgenodigd om terug te kijken en herinneringen op te halen.

En hoe zou je dit kunnen doen in jouw dagboek?

Oogst in jouw dagboek

In het afgelopen jaar heb je vaak of juist heel af en toe in jouw dagboek geschreven. Misschien waren er periodes van veel woorden en werden die op een hele natuurlijke manier afgewisseld met korte of lange woordstiltes. Misschien heb je dagelijks geschreven of juist meer dan ooit heel onregelmatig. Hoe jouw schrijfritme ook is geweest, het is goed om te beseffen dat de oogst nooit om het aantal woorden gaat, maar om de betekenis die je aan jouw woorden geeft en hoe je het schrijfproces hebt ervaren.

Ik hou ervan om aan het einde van het jaar tijd te nemen om de vruchten uit mijn schrijfsels te plukken en die mee te nemen naar de open ruimte van het nieuwe jaar. Sommige vruchten zijn vol en rijp en smaken zoet in de herinnering. Andere vruchten zijn nog niet volgroeit en vragen om nog meer warmte in de vorm van aandacht.

Ik schrijf ze op de allerlaatste pagina in mijn dagboek, die ik Inspiratiepagina heb genoemd. Daar noteer ik alle zoete én zuren vruchten van het afgelopen jaar in een lange lijst kriskras door elkaar. De zoete vruchten stemmen me dankbaar, blij, opgelucht en tevreden, de zure vruchten roepen een hele ander waaier van gevoelens bij me op. Hier kan ik weerstand of irritatie voelen, maar dat niet alleen. Een zure vrucht kan me ook inspireren om er meer mee bezig te zijn, omdat het me uitdaagt en kriebelt. Ik ben iets op het spoor gekomen, dat nu nog onrijp is, maar wel levenskracht in zich draagt en me nieuwsgierig maakt.

Om te kunnen oogsten geef mezelf een uurtje (of langer) ongestoorde tijd om te mijmeren op papier. Ik blader terug in mijn dagboek, lees hier en daar een fragment hardop aan mezelf voor. Ik hoef niet alles woord voor woord terug te lezen. Ik proef hier en daar wat uit de negen dagboeken die ik dit jaar heb volgeschreven. Als het me in dit moment raakt, dan noteer ik het als oogst op mijn inspiratiepagina en schrijf er de datum bij waarop ik hierover heb geschreven.

En tot slot lees ik in al mijn dagboeken de allerlaatste pagina. Hier is de lijst met inspiratie die ik heb verzameld. Deze lijst is als de kers op de taart!

Mijn eerste tekst in een nieuw dagboek

Ieder nieuw dagboek begint met hetzelfde ritueel:

Ik pak mijn volle dagboek en herlees de lange lijst met inspiratie die ik daar heb verzameld.
Ik stel mezelf de vraag: wat wil ik hiervan bewaren en wat wil ik meenemen naar het nieuwe dagboek?
Ik gebruik twee verschillende kleuren om daarmee op de twee vragen te antwoorden door de lijst te markeren.
Ik pak mijn nieuwe dagboek en sla de allerlaatste lege pagina open en markeer dit als ‘Inspiratiepagina’.
Ik kopieer alles uit de lijst dat ik wil meenemen, omdat ik er meer over wil schrijven.
Pas wanneer ik dat gedaan heb, schrijf ik mijn eerste nieuwe tekst op de eerste pagina van mijn nieuwe dagboek.

Lees meer…

Spreekt het idee om te oogsten uit je dagboek tot je verbeelding, dan zijn vele manieren waarop je dit kunt doen en waar ik uitgebreid over heb geschreven in mijn boek Dagboek als spiegel ondermeer in hoofdstuk 24 “Laatste woorden”.

Wil je meer lezen over hoe je een inspiratiepagina kunt gebruiken? Ga dan naar hoofdstuk 26 “Inspiratie op de laatste pagina”