Parkeerplaats voor vragen

Zoektocht naar het antwoord

Soms zijn er vragen die in me rond blijven draaien en aanhoudend om aandacht vragen. Ik probeer een antwoord te vinden in mijn hoofd, maar hoe ik ook zoek, de vraag blijft opkomen en aan me knagen. ‘s Nachts in bed is het vaak het sterkste en kan het me uren uit mijn slaap houden, want ik denk op zo’n moment dat er ergens een antwoord is dat me rust zal geven. Ik wil namelijk niet met de vraag leven, maar met het antwoord.

Gelukkig komt er ook altijd weer het moment waarop ik me herinner dat ik een hele ruime parkeerplaats voor al mijn vragen heb. Achterin mijn dagboek, op de laatste pagina (die ik Inspiratiepagina noem), kan ik alle vragen die knagen en/of me inspireren tijdelijk onderbrengen en een plek geven. Ik hoef er niet in mijn hoofd mee rond te lopen.

Misschien herken jij dit ook?

Wat blijft jouw aandacht vragen?
Zijn er vragen die je onrustig maken of zorgen oproepen?

Hoe kun jij deze vragen lief hebben?
Hoe kun je geduld hebben met alles wat onopgelost in je hart is?

De eerste stap die je nu kunt zetten is inventariseren wat er nu in je leeft. Je hoeft nog geen antwoorden te hebben, maar je zal zien dat het opschrijven van de vragen al een beetje rust geeft.  Door te erkennen dat dit belangrijk voor je is, kun je de vragen als het ware parkeren in je dagboek. Het is hier veilig en je kunt er heel eenvoudig naar terugkeren.

De tweede stap is om een vraag met zachte nieuwsgierigheid te benaderen en te onderzoeken. Schrijf de vraag bovenaan een pagina in je dagboek en schrijf gedurende 10 regels of 10 minuten een deel van het antwoord op. Het antwoord dat je nu kunt verwoorden. Lees na het schrijven jouw tekst hardop aan jezelf voor.

Noteer bij de vraag achterin je dagboek de datum waarop je dit korte antwoord hebt geschreven en laat het vervolgens rusten. Op een later moment herhaal je deze stappen en onderzoek je wat je nog meer weet en voelt dat deel uitmaakt van een antwoord op de vraag.

De derde stap is om alle korte antwoordteksten achter elkaar hardop aan jezelf voor te lezen. Zoek eerst alle teksten op. Je kunt ze gemakkelijk in je dagboek terugvinden, omdat je steeds de datum waarop je hebt geschreven bij de vraag hebt genoteerd.

Lees nu alle antwoordfragmenten op deze ene vraag achterelkaar en hardop aan jezelf voor. Voel wat er in je gebeurt. Schrijf een paar regels in aanvulling op deze open zin: Nu ik dit allemaal heb gelezen… 

Hoe nu verder?
Het is heel goed mogelijk dat deze vraag voldoende door jou onderzocht en dat je verder kunt met de antwoorden die jij jezelf hebt aangereikt. Het kan ook zijn dat de vraag door dit schrijfproces is veranderd en dat je nu deze veranderde vraag noteert op je inspiratiepagina achterin je dagboek.

Heb je vragen lief
Heb geduld met alles wat onopgelost is in je hart
en probeer je vragen met liefde te bezien,
als kamers die gesloten zijn.
Of als boeken in een volslagen vreemde taal.
Zoek nog niet naar antwoorden.
Die kunnen je nog niet gegeven worden,
omdat je niet in staat zou zijn ze te leven.
Het gaat erom alles ‘te leven’.

Leef nu de vragen.
Misschien zul je dan geleidelijk, zonder het te merken,
jezelf, ooit op een dag,
in het antwoord terug vinden.

Rainer Maria Rilke
uit: Brieven aan een jonge dichter Balans, 2009

Lees meer…

Spreekt het idee om te oogsten uit je dagboek tot je verbeelding, dan zijn vele manieren waarop je dit kunt doen en waar ik uitgebreid over heb geschreven in mijn boek Dagboek als spiegel ondermeer in hoofdstuk 24 “Laatste woorden”.

Wil je meer lezen over hoe je een inspiratiepagina kunt gebruiken? Ga dan naar hoofdstuk 26 “Inspiratie op de laatste pagina”

Hoe blik jij terug op jouw schrijfsels van het afgelopen jaar?

Je kunt jouw reactie hieronder schrijven. Ik ben heel benieuwd.

Een Reactie

  1. TextHex 13 mei 2024 bij 12:32 - Reageer

    Wat een prachtige schrijfoefening weer, en zo praktisch, nuttig en nodig. En inderdaad, het werkt, heb ik ervaren. Je leert jezelf er echt beter door kennen en krijgt meer klaarheid: in je ontwikkelproces, je gedachten, je patronen.

    De antwoorden liggen in jezelf en deze schrijfoefening helpt je die antwoorden op te diepen, te destilleren, uit je binnenste.

    Mijn complimenten, Christine.

    Een nog altijd enthousiaste ex-cursiste van de training Luisteren naar je pen.

Laat een reactie achter