Laatjes vol herinneringen

Als je één herinnering hebt opgeschreven,
komen de volgende vanzelf.

Begin gewoon, vertrouw op wat er in je op komt en
merk hoe er steeds meer laatjes met herinneringen openschuiven.

Als je ouder wordt, groeit het verlangen om terug te kijken op wat allemaal is geweest. Voor jezelf, om het verleden te herleven en er betekenis aan te geven. Voor je kinderen of kleinkinderen om ze iets van hun wortels mee te geven. Niet voor niets is autobiografisch schrijven aan een opmars bezig. Maar waar begin je? Hoe kun je dit het beste vormgeven?

Persoonlijke databank

Wij bergen onze herinneringen op in een persoonlijke databank. Ik stel me zo voor dat het een grote kast is met heel veel laatjes. In die laatjes bewaren we onze herinneringen in de vorm van gedachten, gevoelens en gebeurtenissen. We brengen gaandeweg enige orde in de verzameling door ze op een unieke en associatieve wijze op te ruimen. Slechts een paar laatjes staan een klein stukje open en laten een fragment van een gekleurde herinnering zien, maar verreweg de meeste laatjes zijn dicht. En wanneer iemand nu zijn levensverhaal gaat schrijven en naar al deze laatjes staat te kijken, komt al heel snel de vraag: waar zal ik beginnen?

Wanneer je over je eigen leven gaat schrijven schuiven er steeds meer laatjes open en kom je in contact met lang vergeten herinneringen. De hoofdzaken zijn natuurlijk bekend, maar door het openen van die laatjes wordt het schrijven van een autobiografie een waar avontuur. Schrijvend kijk je terug en herleef je momenten in je leven. Zo creëer je voor jezelf de gelegenheid om betekenis te geven aan wat je hebt meegemaakt en erkenning te geven aan de keuzes die je hebt gemaakt.

Structuur is behulpzaam

Het lege papier is echter lang niet altijd inspirerend en eerst nadenken over wat je zou kunnen schrijven kan het moeilijk maken om de laatjes te openen. Om op onderzoek uit te gaan in het land van jouw herinneringen is het goed om enige structuur in het schrijven aan te brengen. Het is een paradox, maar de beperking zorgt uiteindelijk voor een grotere vrijheid om te schrijven wat betekenis voor je heeft.

Tips en Spelregels

• Schrijf zo snel je kunt.
• Houd je pen in beweging en ga niets corrigeren.
• Denk vooraf niet na, maar vertrouw op het eerste dat in je opkomt.
• Schrijf in eerste instantie alleen voor je zelf en wees eerlijk.
• Alles wat je schrijft is een momentopname.
• Verbeteren en ordenen die je op een ander moment – nu is het belangrijkste om vrij te kunnen schrijven.

Schrijf niet al te lang achter elkaar door, maar beperk het tot zo’n 10 minuten per fragment. Probeer in die tijd zoveel mogelijk details te beschrijven. Stap als het ware in dat moment en kijk eens rond: wat zie, hoor, ruik je? Welke gedachten en gevoelens heb je? Deze korte fragmenten brengen je als vanzelf naar andere herinnering, die ook graag beschreven wil worden. Je kunt deze noteren in een lijst, zodat je voor de volgende keer een nieuw onderwerp hebt om over te schrijven. Wanneer je een flink aantal fragmenten hebt geschreven kun je die op een later tijdstip ordenen, samenvoegen en inbinden tot jouw levensverhaal. Dit verhaal is nooit af, want wanneer je eenmaal bent begonnen kom je steeds weer “nieuwe” herinneringen op het spoor komen, die heel graag door jou beschreven willen worden.

Gratis Boekenleggers

In de SchrijfWijzer (nieuws- & inspiratiebrief) vind je informatie hoe je deze boekenlegger gratis thuisgestuurd kunt krijgen.

Abonneren op de SchrijfWijzer is gratis en dat doe je eenvoudig via deze link. Je kunt je op ieder moment weer afmelden.